اخبار و مقالات صنعتی
بررسی جدیدترین شیوه های موفقیت در صنعت ایراناخبار و مقالات صنعتی
بررسی جدیدترین شیوه های موفقیت در صنعت ایراننوار نقاله به چه تجهیزاتی نیاز دارد؟
سیستم نوار نقاله در بسیاری از صنایع به عنوان یکی از مهمترین تجهیزات جابجایی مکانیکی جهت انتقال کالاها، محصولات، کالاهای خام و سایر مواد از یک مکان به مکان دیگر استفاده می‌شوند. نوار نقاله‌ها برای مشاغلی که با کالاهای سنگین، اقلام کوچ، مواد خام و محصولات تولید انبوه سروکار دارند، بسیار مفید هستند. سیستم‌های نوار نقاله امکان حمل و نقل سریع و کارآمد مواد و محصولات یک شرکت را فراهم کرده و همچنین می‌توانند اقلام سنگین مانند اتومبیل را به خط تولید منتقل کنند که این ویژگی نوار نقاله را در صنایع حمل و نقل مواد و صنایع تولیدی محبوب می‌سازد.
از جمله کاربردهای دیگر نوار نقاله می‌توان به حمل و نقل غذا و افراد در سوپرمارکت‌ها، رستوران‌ها، فرودگاه‌ها و مراکز خرید نیز اشاره کرد؛ بنابراین نه تنها امکان جابجایی وسایل سنگین با نوار نقاله وجود دارد، بلکه برای جابجایی بشقاب‌های کوچک غذا و انسان نیز مفید هستند. طیف گسترده ای از نوار نقاله‌ها وجود دارند که می‌توانند برای کاربردهای مختلفی مورد استفاده قرار گیرند؛ به طور مثال نوار نقاله‌ای که برای جابجایی قطعات خودرو استفادده می‌شود متفاوت از نقاله‌ای است که کار آن جابجایی قهوه، چای و حبوبات است.
رشد سیستم‌های نوار نقاله
استفاده و محبوبیت نقاله ها در حال افزایش است. تخمین زده می‌شود که بازار نوار نقاله تا سال 2025 به 10.07 میلیارد دلار برسد.ئکسب‌وکارها به سرعت در حال افزایش اجرای سیستم نوار نقاله در مکان‌هایی مانند فرودگاه‌ها، مراکز خرید، استادیوم‌ها و رستوران‌ها هستند. نوار نقاله در صنایع و کارخانه‌های تولیدی بسیار محبوب بوده و با افزایش تقاضا برای این محصولات، شرکت‌ها برای پاسخگویی به تقاضای مصرف کننده، از نوار نقاله‌های بیشتری کمک می‌گیرند. در حال حاضر سیستم نوار نقاله معمولاً در صنایع معدنی، خودروسازی، کشاورزی، مواد غذایی و آشامیدنی، بطری سازی، تولیدی، انبار و تدارکات و صنایع بسته بندی استفاده می شود.
مزایای استفاده از سیستم‌های نقاله
به راحتی می‌توان فهمید که چرا تعداد زیادی از شرکت‌ها و صنایع از سیستم‌های نوار نقاله با مزایای متعددی که ارائه می‌دهد، استفاده می کنند. مهمترین مزایای آن عبارتند از:
- بدون هیچ مشکلی مواد را از یک نقطه به نقطه دیگر منتقل می‌کند.
- می‌تواند در هر مکانی نصب شده و ایمنی محل کار را به دلیل اتوماسیون و ایمنی افزایش دهد.
- نوار نقاله‌ها قادر خواهند بود مقادیر زیادی از اقلام را در اشکال، اندازه‌ها و وزن‌های مختلف جابجا کنند.
- دارای ویژگی‌های ایمنی پیشرفته‌ای هستند که ضمن افزایش توان عملیاتی سیستم، از تصادفات و صدمات جلوگیری می‌کنند.
- با کاهش نیاز به نیروی انسانی، سبب صرفه جویی در هزینه‌ها خواهد شد.
- از ورود آسیب به کالاها و اشخاص جلوگیری می‌کند.
تجهیزات و قطعات مختلف نوار نقاله
نوار نقاله مانند هر دستگاه دیگری از قطعات مختلفی تشکیل شده که مهمترین قطعات نوار نقاله عبارتند از:
- رولیک: برای کاهش استهلاک دستگاه قطعه‌ای به نام رولیک را بر روی آن نصب می‌کنند. این قطعه می‌تواند وزن وارد شده به نوار نقاله و تسمه را تحمل کرده و جلوی بروز آسیب‌های جدی را بگیرد. رولیک به طور کلی برای مدت زمان طولانی مقاومت بالایی در برابر مواد مختلف از خود نشان می‌دهد اما شاید هر چند وقت یکبار نیاز به تعویض آن پیدا کنید.
- گیربکس : توان تولید شده موتور توسط گیربکس نوار نقاله به سایر قطعات منتقل می‌شود تا نوار نقاله شروع به کار کند.
تجهیزات مورد نیاز کارخانه شن و ماسه
منابع طبیعی شن و ماسه در سرتاسر جهان به دلیل هزینه استخراج یا حمل و نقل و محدودیت‌های زیست محیطی رو به اتمام است؛ از سمت دیگر تقاضا برای شن و ماسه رو به افزایش بوده و صنایع زیادی به شن و ماسه نیاز دارند تا بتوانند محصولات خود را تولید کنند. تقاضای بالا منجر به استفاده بیشتر از شن و ماسه مصنوعی شده است که این شن و ماسه‌ها در کارخانه‌ها تولید می‌شوند.
چرا تولید شن و ماسه مصنوعی یک تجارت سودآور است؟
شن و ماسه مصنوعی از خرد کردن سنگ‌های استخراج شده از معادن به وجود می‌آید. برای کاهش اندازه سنگ‌ها از یک سری سنگ شکن استفاده می‌کنند که این سنگ‌ها وظیفه خردایش سنگ‌های معدنی را بر عهده دارد. ساخت ماسه مصنوعی آینده روشنی در صنعت ساختمان خواهد داشت زیرا تقاضا برای تولید شن و ماسه مصنوعی به سرعت در حال افزایش است. در ادامه چند دلیل وجود دارد که چرا ساخت شن و ماسه مصنوعی فرصت خوبی در بازار برای شما رقم خواهد زد:
- در حال حاضر شن و ماسه مصنوعی نزدیک به 50٪ ارزان‌تر از ماسه رودخانه است.
- ماسه رودخانه نمی‌تواند تقاضای فزاینده برای بخش ساخت و ساز را برآورده کند. شن و ماسه رودخانه در بسیاری از کشورها به درستی درجه بندی نشده و دارای گل و لای بیش از حد و ناخالصی است. این ناخالصی‌ها می‌توانند برای دوام فولاد در بتن مضر باشند. شن و ماسه تولیدی فاقد گل و لای یا ناخالصی آلی بوده و باعث بالاتر رفتن کیفیت مواد خواهد شد.
- وجود ناخالصی‌های دیگر مانند زغال سنگ، میکا، سیلت و … باعث می‌شود ماسه طبیعی انتخاب مناسبی برای استفاده در بتن سیمانی نباشد.
- در بسیاری از کشورها برداشتن شن و ماسه از بستر رودخانه ممنوع شده است.
- حمل شن و ماسه به جاده‌ها آسیب می زند.
- حذف شن و ماسه از بستر رودخانه بر محیط زیست تأثیر می‌گذارد، زیرا سطح آب عمیق‌تر و در نهایت خشک می‌شود.
پدر صنعت و صنعت مادر!
صنایع مادر را به جرات می‌توان قلب تپنده اقتصاد هر کشور نامید چراکه این صنایع، مولد محصولات اولیه‌ای هستند که صنایع دیگر را تغذیه می‌کند. صنایع مادر را به علت جامعیت محصولات و گستردگی خدمات، لوکوموتیو صنایع دیگر نیز می‌خوانند.
به عنوان مثال صنعت فولاد جزو صنایع مادر محسوب می‌شود که بسیاری از تولیدکنندگان داخلی به آن وابسته هستند، مانند تولیدکنندگان خودرو، لوازم خانگی، مسکن،تاسیسات دریایی، صنعت نفت. صنایع جامع را گاهی صنایع فناوری بزرگ( big tech) نیز می‌گویند، البته نه به معنای بزرگی فیزیکی بلکه از نظر تعداد و گستردگی فناوری‌های مرتبط با این صنایع. بدین‌ترتیب هیچ‌کس نمی‌تواند منکر این شود که یکی از اصلی‌ترین نیاز کشور برای توسعه، پویایی صنعت مادر است اما در کشور ما هیچ گاه به اندازه بزرگی این صنعت به آن اهمیت داده نشده است. به عنوان مثال همین صنعت فولاد با مشکلات بنیادین مانند کمبود مواد اولیه، فرسودگی، نبودن یک استراتژی و سیاست‌گذاری واحد و تعدد مدیریت‌ها مواجه بوده و تاکنون به این مشکلات آن گونه که شایسته است توجه نشده است.
وقتی در اواخر مرداد ماه رئیس‌جمهور محترم در مجلس در دفاع از نعمت‌زاده وی را "پدر صنعت" کشور نامید، بسیاری از فعالان صنعت کشور خوشحال شدند که صنایع ایران صاحب پدر شده است تا زیر سایه این پدر، مشکلات عدیده صنایع مادر و دیگر صنایع برطرف شود. این امیدواری وقتی بیشتر شد که نعمت‌زاده در برنامه‌ای که تقدیم مجلس کرده بود از حمایت همه جانبه از صنایع و تولید کنندگان به میان آورده بود. نعمت زاده در این برنامه نقاط ضعف صنعت را اینگونه بر شمرده بود: " وجود انحصارات دولتی و شبه دولتی، افزایش نیاز به نقدینگی برای گشایش اعتبار عدم تمایل بانک ها به سرمایه گذاری صنعتی، وجود رکود تورمی و پایین بودن مقیاس تولید در کشور." پدر صنعت ایران در برنامه فوق نقاط قوت صنعت ایران را هم اینگونه معرفی کرد: "غنی بودن کشور به لحاظ و جود معادن و سایر منابع طبیعی، امکان توسعه صنایع محوری و ظرفیتهای صنعتی تجهیزات و ماشین سازی، دسترسی به نیروهای تحصیل کرده جوان و با انگیزه در داخل کشور، وجود بازار کشورهای همسایه مانند افغانستان، عراق، پاکستان و کشورهای CIS و..." نعمت‌زاده در این برنامه جالب نتیجه گرفته که با توجه به نقاط ضعف و نقاط قوت باید به این اهداف دست یابیم :" افزایش رقابت پذیری صنعتی کشور، افزایش سهم ارزش افزوده صنعتی کشور در ارزش افزوده صنعتی جهان، افزایش سهم صادرات صنعتی کشور در صادرات صنعتی جهان و کمک به نوسازی و بازسازی صنایع و ارتقای ثبت آکهی بهره وری تولید."
وقتی در اواخر مرداد ماه رئیس‌جمهور محترم در مجلس در دفاع از نعمت‌زاده وی را "پدر صنعت" کشور نامید، بسیاری از فعالان صنعت کشور خوشحال شدند که صنایع ایران صاحب پدر شده است تا زیر سایه این پدر، مشکلات عدیده صنایع مادر و دیگر صنایع برطرف شود. این امیدواری وقتی بیشتر شد که نعمت‌زاده در برنامه‌ای که تقدیم مجلس کرده بود از حمایت همه جانبه از صنایع و تولید کنندگان به میان آورده بود
جالب است که وزیر محترم صنعت، معدن و تجارت خود در برنامه‌های ارائه شده به تفصیل از راهکارهای رفع مشکلات صنایع به خصوص صنایع جامع و مادر سخن می‌گوید اما به جای پرداختن به این مشکلات، سخنان حاشیه‌ای مانند به کف رسیدن قیمت‌ها و تحریم و نرخ ارز را مطرح می‌کنند. پدر صنعت از همان روزهای ابتدایی وزیر شدن برنامه 100 روزهای را اعلام کرد که تاکنون کمتر به آن پرداخته شده است. وزیر صنعت کاهش مقررات زاید و دست و پاگیر و غیر اقتصادی که در مسیر حرکت صنعتگران قرار دارد را از مهمترین برنامه‌های خود اعلام کرد اما آیا بعد از حدود 3 ماه چنین اتفاقی افتاده است؟ آیا تولیدکنندگان و صاحبان صنایع مادر می‌توانند بدون مشکل خاصی تسهیلات بانکی را دریافت کنند؟ آیا اعضای هیات مدیره و و مدیرعامل صنایع بزرگ که وابسته به دولت هستند، به موقع معرفی شده‌اند؟ آیا خصوصی‌سازی صنایع مادر دولتی همچنان در دستور کار قرار گرفته است؟ آقای وزیر در جریان هستند که تولید فولاد خام و تولید خودرو در چند ماه اخیر کاهش یافته است. چه برنامه‌ای برای نوسازی صنایع در هیات دولت مطرح شده است؟ بر اساس مصوبات شورای پول و اعتبار، بانک‌ها باید 37 درصد از منابع خود را به بخش صنعت و معدن اختصاص می‌دادند. آیا این تسهیلات که نیاز حیاتی برای صنایع مادر محسوب می‌شود، در اختیار صنایع جامع قرار گرفته و اگر قرار نگرفته آیا وزارت صنعت برای دریافت این تسهیلات با وزارت اقتصاد و بانک مرکزی مذاکراتی داشته است؟
وزیر صنعت کاهش مقررات زاید و دست و پاگیر و غیر اقتصادی که در مسیر حرکت صنعتگران قرار دارد را از مهمترین برنامه‌های خود اعلام کرد اما آیا بعد از حدود 3 ماه چنین اتفاقی افتاده است؟ آیا تولیدکنندگان و صاحبان صنایع مادر می‌توانند بدون مشکل خاصی تسهیلات بانکی را دریافت کنند؟ آیا اعضای هیات مدیره و و مدیرعامل صنایع بزرگ که وابسته به دولت هستند، به موقع معرفی شده‌اند؟ آیا خصوصی‌سازی صنایع مادر دولتی همچنان در دستور کار قرار گرفته است؟
وزارت صنعت برای رفع مشکلات عدیده بانکی صنایع چه کرده است؟ یکی از مشکلاتی که برخی واحدها با آن روبرو هستند و خود وزیر هم به آن اشاره کرده بود، درخواست پرداخت 130 درصد پیش پرداخت برای گشایش اعتبار است در حالی‌که این رقم در گذشته با 10 درصد گشایش می‌شد. در این 90 روز برای رفع این مشکلات چه اقداماتی انجام شده است؟ از پدر صنعت کشور انتظار داریم صنعت مادر را دریابد و بیشتر از سخنان حاشیه‌ای و تورم‌زا به راهکار عملی برای رفع مشکلات آن که در حال وارد شدن در مرحله بحرانی است، بپردازد.