اخبار و مقالات صنعتی
بررسی جدیدترین شیوه های موفقیت در صنعت ایراناخبار و مقالات صنعتی
بررسی جدیدترین شیوه های موفقیت در صنعت ایرانآشنایی با انواع سیستم های تهویه مطبوع
انسان از ابتدای خلقت خود تا به امروز همواره برای استراحت و زندگی به دنبال محیطی بوده است که هوای مطبوعی داشته و بتواند حس راحتی و آرامش منتقل کند. این کار تا قبل از پیشرفت بشر توسط آتش انجام می‌گرفت اما امروز با گسترش صنعت شکل جدیدتری به خود گرفته و انواع سیستم‌های گرمایشی و سرمایشی تولید شده‌اند که می‌توانند هوای محیط اطراف را به دمای ایده‌آل شما برساند. یک سیستم تهویه مطبوع باید بتواند عوامل مختلفی در ساختمان مانند درجه حرارت، رطوبت، تصفیه هوا، از بین بردن باکتری‌ها و … تنظیم کند. این سیستم‌ها بسته به معیارهای مختلفی طبقه بندی می‌شوند که یکی از دسته‌بندی های اصلی آن، بر اساس درجه حرارت است.
آشنایی با انواع سیستم های تهویه مطبوع
- سیستم گرمایشی: سیستم‌های تهویه مطبوع گرمایشی به سیستم‌هایی گفته می‌شود که در فصل سرما، برای گرم کردن محیط منزل یا اداره از آن کمک می‌گیرند. یک سیستم گرمایشی می‌تواند بخاری، شوفاژ، پکیج دیواری،شومینه، سیستم حرارت مرکزی یا دیگ آب گرم باشد.
- سیستم سرمایشی: همانطور که از اسم سیستم‌های تهویه مطبوع سرمایشی پیداست، وظیفه سرد کردن محیط در فصل گرما مانند تابستان را بر عهده دارند. کولرگازی، اسپلیت، کولر آبی و … از جمله مهمترین سیستم‌های سرمایشی هستند که باد سرد را از طریق انواع کانال فلکسیبل به محیط منتقل می کنند.
- سیستم دو فصلی: برخی از سیستم‌های تهویه مطبوع نسبت به سایر سیستم‌ها پیشرفته‌تر بوده و عمل گرمایش و سرمایش را به صورت همزمان انجام می‌دهند. فن کویل، چیلر یا هوا ساز جز سیستم‌های دو فصلی طبقه بندی می‌شوند که در فصل گرما مانند یک سسیستم سرمایشی عمل کرده و در زمستان به عنوان سیستم گرمایشی استفاده می‌شوند. این سیستم‌ها مصرف انرژی کمتری د اشته و فضای کمتری هم اشغال می‌کند به همین دلیل افراد زیادی ترجیح می‌دهند در ساختمان‌های خود از آن بهره برند اما چنانچه منزل شما در یک منطقه سردسیر یا گرمسیر باشد نیازی به صرف هزینه برای سیستم دو فصلی نیست و می‌توانید از سیستم‌های ساده‌تر استفاده کنید.
- مطالعه بیشتر
- http://cheata.ir/%d8%a2%d8%b4%d9%86%d8%a7%db%8c%db%8c-%d8%a8%d8%a7-%d8%b3%db%8c%d8%b3%d8%aa%d9%85-%d9%87%d8%a7%db%8c-%d8%aa%d9%87%d9%88%db%8c%d9%87-%d9%85%d8%b7%d8%a8%d9%88%d8%b9/
پدر صنعت و صنعت مادر!
صنایع مادر را به جرات می‌توان قلب تپنده اقتصاد هر کشور نامید چراکه این صنایع، مولد محصولات اولیه‌ای هستند که صنایع دیگر را تغذیه می‌کند. صنایع مادر را به علت جامعیت محصولات و گستردگی خدمات، لوکوموتیو صنایع دیگر نیز می‌خوانند.
به عنوان مثال صنعت فولاد جزو صنایع مادر محسوب می‌شود که بسیاری از تولیدکنندگان داخلی به آن وابسته هستند، مانند تولیدکنندگان خودرو، لوازم خانگی، مسکن،تاسیسات دریایی، صنعت نفت. صنایع جامع را گاهی صنایع فناوری بزرگ( big tech) نیز می‌گویند، البته نه به معنای بزرگی فیزیکی بلکه از نظر تعداد و گستردگی فناوری‌های مرتبط با این صنایع. بدین‌ترتیب هیچ‌کس نمی‌تواند منکر این شود که یکی از اصلی‌ترین نیاز کشور برای توسعه، پویایی صنعت مادر است اما در کشور ما هیچ گاه به اندازه بزرگی این صنعت به آن اهمیت داده نشده است. به عنوان مثال همین صنعت فولاد با مشکلات بنیادین مانند کمبود مواد اولیه، فرسودگی، نبودن یک استراتژی و سیاست‌گذاری واحد و تعدد مدیریت‌ها مواجه بوده و تاکنون به این مشکلات آن گونه که شایسته است توجه نشده است.
وقتی در اواخر مرداد ماه رئیس‌جمهور محترم در مجلس در دفاع از نعمت‌زاده وی را "پدر صنعت" کشور نامید، بسیاری از فعالان صنعت کشور خوشحال شدند که صنایع ایران صاحب پدر شده است تا زیر سایه این پدر، مشکلات عدیده صنایع مادر و دیگر صنایع برطرف شود. این امیدواری وقتی بیشتر شد که نعمت‌زاده در برنامه‌ای که تقدیم مجلس کرده بود از حمایت همه جانبه از صنایع و تولید کنندگان به میان آورده بود. نعمت زاده در این برنامه نقاط ضعف صنعت را اینگونه بر شمرده بود: " وجود انحصارات دولتی و شبه دولتی، افزایش نیاز به نقدینگی برای گشایش اعتبار عدم تمایل بانک ها به سرمایه گذاری صنعتی، وجود رکود تورمی و پایین بودن مقیاس تولید در کشور." پدر صنعت ایران در برنامه فوق نقاط قوت صنعت ایران را هم اینگونه معرفی کرد: "غنی بودن کشور به لحاظ و جود معادن و سایر منابع طبیعی، امکان توسعه صنایع محوری و ظرفیتهای صنعتی تجهیزات و ماشین سازی، دسترسی به نیروهای تحصیل کرده جوان و با انگیزه در داخل کشور، وجود بازار کشورهای همسایه مانند افغانستان، عراق، پاکستان و کشورهای CIS و..." نعمت‌زاده در این برنامه جالب نتیجه گرفته که با توجه به نقاط ضعف و نقاط قوت باید به این اهداف دست یابیم :" افزایش رقابت پذیری صنعتی کشور، افزایش سهم ارزش افزوده صنعتی کشور در ارزش افزوده صنعتی جهان، افزایش سهم صادرات صنعتی کشور در صادرات صنعتی جهان و کمک به نوسازی و بازسازی صنایع و ارتقای ثبت آکهی بهره وری تولید."
وقتی در اواخر مرداد ماه رئیس‌جمهور محترم در مجلس در دفاع از نعمت‌زاده وی را "پدر صنعت" کشور نامید، بسیاری از فعالان صنعت کشور خوشحال شدند که صنایع ایران صاحب پدر شده است تا زیر سایه این پدر، مشکلات عدیده صنایع مادر و دیگر صنایع برطرف شود. این امیدواری وقتی بیشتر شد که نعمت‌زاده در برنامه‌ای که تقدیم مجلس کرده بود از حمایت همه جانبه از صنایع و تولید کنندگان به میان آورده بود
جالب است که وزیر محترم صنعت، معدن و تجارت خود در برنامه‌های ارائه شده به تفصیل از راهکارهای رفع مشکلات صنایع به خصوص صنایع جامع و مادر سخن می‌گوید اما به جای پرداختن به این مشکلات، سخنان حاشیه‌ای مانند به کف رسیدن قیمت‌ها و تحریم و نرخ ارز را مطرح می‌کنند. پدر صنعت از همان روزهای ابتدایی وزیر شدن برنامه 100 روزهای را اعلام کرد که تاکنون کمتر به آن پرداخته شده است. وزیر صنعت کاهش مقررات زاید و دست و پاگیر و غیر اقتصادی که در مسیر حرکت صنعتگران قرار دارد را از مهمترین برنامه‌های خود اعلام کرد اما آیا بعد از حدود 3 ماه چنین اتفاقی افتاده است؟ آیا تولیدکنندگان و صاحبان صنایع مادر می‌توانند بدون مشکل خاصی تسهیلات بانکی را دریافت کنند؟ آیا اعضای هیات مدیره و و مدیرعامل صنایع بزرگ که وابسته به دولت هستند، به موقع معرفی شده‌اند؟ آیا خصوصی‌سازی صنایع مادر دولتی همچنان در دستور کار قرار گرفته است؟ آقای وزیر در جریان هستند که تولید فولاد خام و تولید خودرو در چند ماه اخیر کاهش یافته است. چه برنامه‌ای برای نوسازی صنایع در هیات دولت مطرح شده است؟ بر اساس مصوبات شورای پول و اعتبار، بانک‌ها باید 37 درصد از منابع خود را به بخش صنعت و معدن اختصاص می‌دادند. آیا این تسهیلات که نیاز حیاتی برای صنایع مادر محسوب می‌شود، در اختیار صنایع جامع قرار گرفته و اگر قرار نگرفته آیا وزارت صنعت برای دریافت این تسهیلات با وزارت اقتصاد و بانک مرکزی مذاکراتی داشته است؟
وزیر صنعت کاهش مقررات زاید و دست و پاگیر و غیر اقتصادی که در مسیر حرکت صنعتگران قرار دارد را از مهمترین برنامه‌های خود اعلام کرد اما آیا بعد از حدود 3 ماه چنین اتفاقی افتاده است؟ آیا تولیدکنندگان و صاحبان صنایع مادر می‌توانند بدون مشکل خاصی تسهیلات بانکی را دریافت کنند؟ آیا اعضای هیات مدیره و و مدیرعامل صنایع بزرگ که وابسته به دولت هستند، به موقع معرفی شده‌اند؟ آیا خصوصی‌سازی صنایع مادر دولتی همچنان در دستور کار قرار گرفته است؟
وزارت صنعت برای رفع مشکلات عدیده بانکی صنایع چه کرده است؟ یکی از مشکلاتی که برخی واحدها با آن روبرو هستند و خود وزیر هم به آن اشاره کرده بود، درخواست پرداخت 130 درصد پیش پرداخت برای گشایش اعتبار است در حالی‌که این رقم در گذشته با 10 درصد گشایش می‌شد. در این 90 روز برای رفع این مشکلات چه اقداماتی انجام شده است؟ از پدر صنعت کشور انتظار داریم صنعت مادر را دریابد و بیشتر از سخنان حاشیه‌ای و تورم‌زا به راهکار عملی برای رفع مشکلات آن که در حال وارد شدن در مرحله بحرانی است، بپردازد.
اصطکاک در علم اقتصاد
من در دبیرستان رشته ی ریاضی، فیزیک خوندم، و همین چند روز پیش هم فیزیک 1 رو در ترم 8 دانشگاه پاس کردم :) معمولا در حل مسائل فیزیکی از عوامل محیطی صرف نظر میش شود. در بسیاری از مسائل در آخر خط تعریف مسئله در پرانتز نوشته شده ( از اططکاک صرفه نظر شود) یا اتلاق انرژی در سیستم صفر است.
اما در واقعیت داستان داستان دیگریست. همه ی ما می دانیم که وقتی پدال گاز ماشین فشار داده نشود خودرو چند صد متر دیگر حرکت نخواهد کرد و یا اجزای خودرو تمام انرژی بنزین را به انرژی جنبشی تبدیل نمی کنند و بیشتر آن را به صورت گرما و صدا وارد محیط می کنند. در واقع می توان گفت نقش فیزیک هالیدی به تنهایی در زندگی فیزیکی ما مانند نقش کولر در آلاسکا را دارد. در رابطه با فیزیک هالیدی می توان به جمله ی معروف در آینده های چپ خودروها اشاره کرد: آن چه در آینه می بینید در واقعیت به شما نزدیک تر است. یعنی این که آن چه فیزیک هالیدی به شما بازگو می کند فقط فقط یک دورنما از کل حقیقت است.
در ابتدای درس اقتصاد و یادگیری صنعت، آن چه که از انسان فرض می شود انسانی عقلایی است. یعنی این که این انسان در زندگی خود هیچ غلطی انجام نمی کند. او کاملا مسلط به سکان هدایت زندگی خود می باشد، همیشه سرمایه های خود را به جاهای درست اختصاص می دهد. از نتایج این فرضیه می توان به موردی مثل: ( وقتی کالایی در یک جا مزیت تولید اقتصادی داشته باشد در آخر حتی با وجود مانع تراشی های دولت آن کالا در همان جا تولید خواهد شد). اما آیا انسان عاقل است و می فهمم؟
چند ماهی هست که با علم جدیدی آشنا شدم به نام اقتصاد رفتاری. در این علم رویه کشف دانش استنتاج، منطق و ریاضی نیست ( حداقل به مطلقی اقتصاد نظری). همان طور که در علم فیزیک افرادی با تجربه به دانش هایی می رسند که با صد بار هالیدی خواندن هم قابل یادگیری نیست. در تحلیل اقتصاد جامعه ی انسانی نیز هم برخی رفتار ها در قالب های نظری و ریاضی اقتصاددان ها جای نمی گیرد. در واقع علم اقتصاد از اصطکاک هایی چشم پوشی می کند که رویدادهای حقیق را رقم می زنند.
البته نمی شود به این نتیجه رسید که علم اقتصاد علمی به درد نخور هست، اما علم اقصاد نظری به تنهایی و بدون در نظر گرفتن اصطکاک ها و دیگر واقعیت ها در روزمره ی ما خیلی کاربردی نیست.
بر گرفته از کتاب ( فقر احمق می کند)